June 13, 2013

3

.
.
.
Kononnya concious pasal kesihatan. Maka aku belilah penimbang digital. Tapi bila dah beli penimbang ni, asyiklah nak timbang. Tiap kali makan, terus timbang. Konon guilty. Kau hengat kalau timbang lepas makan cornetto tu, boleh kuruslah. Memang taklah. Mimpi ngeri pun takkan kurus.


Tapi.


Sejak balik Korea ni, ramai yang tegur aku kurus. Terus bangga 25 hari. Masa tu gak tak nak makan benda2 mengarut. Tipu. Lepas kena puji terus nak pergi Nandos kan! Eh, aku singgah sekali je kot kat Nandos sejak balik ni. Itu pun dengan anak2 aku. Itu pun cuma makan dua chicken leg dan fries yang tinggi menggunung. kehkeh. Banyak kot aku makan.


Tapi.


Lepas tiga bulan balik ni, ada gak yang jumpa aku dan cakap aku kurus. Terus aku termenung. Kali ni bukan puji aku dah ni. Maka aku flash back kejap. Agaknya sebelum ni aku gemuk aka domot kot. Domot banyak lah tu hingga orang perasan aku dah kurus which yang aku rasa taklah kurus benar. Masih lagi tak macam model sambilan kat KL tu. 


Maka.



Aku terus insap. Aku beli treadmill. Kena exersaizz. Bukan pasal nak kurus sangat. Tipu. Memang nak kurus lagi tapi hajat tak sampai. Tapi sejak balik ni, kaki dan pinggang aku selalu sakit. Dah tua kedut kau, DrNotts. Sedarlah diri tu. Bayangkan masa kat Korea, aku tak ada masalah sakit sana sini. Tapi kat Malaya ni, asyiklah nak lenguh sana sini cam mak dan nenek kita zaman dulu. Ok, aku dah memang seorang nenek. So aku pun disiplinkan diri ini.



Jangan lah percaya tentang disiplin diri aku tu. Tiap hari aku pandang treadmill. Tiap hari treadmill pandang aku. Maka kami berpandangan. Jatuh cinta belum lagi.

buah hati aku yang setia, si treadmill. gambar google.






Dah.


***